Budowa hydronapinacza DiTD – fotorelacja
Napisane: 21 maja 2007, 01:34Witam
Wpadł mi w ręce stary hydronapinacz i postanowiłem go rozbroić, wreszcie na własne oczy zobaczyć co jest w środku oraz wyciągnąć jakieś wnioski. Tu macie całą konstrukcję (po wylaniu oleju i wyczyszczeniu oczywiście). Prezentowany egzemplarz ma prawdopodobnie za sobą 200kkm.
Konstrukcja prosta jak budowa cepa! Podstawowe elementy hydrauliczne to cylinder (2) i tłok (4). Cylinder jest z drugiej strony szczelnie zamknięty. Osadzony jest w gnieździe na dnie obudowy które utrzymuje go w pionie. Nie jest wprasowany tylko po prostu włożony. Można go swobodnie wyjąć palczmi. Tłok i cylinder są dość luźno pasowane (kilka setnych mm) i nie jest to wynik zużycia. Śladów wytarcia na tych elementach prawie nie ma (chyba są wykonane ze stali).
Tłok ma zaworek kulkowy. Nie jest on jednak w 100% szczelny i puszcza w drugą stronę co jest (jak się domyślam) zamierzonym efektem.
We wnętrzu tłoka jest półkoliste gniazdo w które wchodzi główka trzpienia (6)
A tak wygląda cała konstrukcja po złożeniu:
Zaciśnięta na trzpieniu stalowa tulejka (tłok z „dziurami” czy jak to nazwać) pełni funkcję prowadnicy centrującej trzpień. Porusza się ona we wnętrzu aluminiowej obudowy. Właśnie ta para (prowadnica+obudowa) najbardziej się zużywa. Oprócz sił wzdłużnych trzpień podlega działaniu dużych sił poprzecznych. Działają one tylko w jednym poprzecznym kierunku powodując owalne wytarcie wewnątrz obudowy (wyraźnie wyczuwalne palcem). Trzpień (po usunięciu sprężyny) ma wtedy wyraźnie wyczuwalne luzy poprzeczne. Czarny kolor oleju to właśnie aluminium starte z obudowy.
Co ciekawe, sprężyna napinająca pasek jest bardzo słaba. Siła na zdjęciu to ok. 10kg.
Wnioski:
– po wylaniu oleju nie ma co trzymać paska (o tym wszyscy wiemy). W obudowie poziom oleju musi sięgać powyżej krawędzi cylindra;
-bez problemu i skutków ubocznych można wielokrotnie ściskać i rozprężać napinacz (a jednak
). Nie ma się tam co zepsuć
– szczelność simeringa tak naprawdę nie ma żadnego znaczenia. Jednak wielkość wycieku oleju przez simering pozwala pośrednio określić stan hydronapinacza. Im większy owal wnętrza obudowy tym większe boczne przesunięcia trzpienia i rozszczelnienie simeringa
– myślę że można ryzykować powtórne wykorzystanie hydronapinacza (świadczy o tym brak zużycia głównych elementów) po sprawdzeniu poziomu oleju. Proszę jednak robić to na własną odpowiedzialność.
– wydaje się sensowna (?) wymiana tego oleju przed drugim założeniem. Ale jaki to może być olej??? Pewnie jakiś syntetyk. Jego lepkość powinna być w miarę stała.
Jak ktoś ma inne wnioski to niech dopisze
Pozdrawiam
pobo
Dodatek:
Dla dokładniejszego wyjaśnienia wrzucam schemat budowy. W tm miejscu żeby wszystko "było w kupie"
Wpadł mi w ręce stary hydronapinacz i postanowiłem go rozbroić, wreszcie na własne oczy zobaczyć co jest w środku oraz wyciągnąć jakieś wnioski. Tu macie całą konstrukcję (po wylaniu oleju i wyczyszczeniu oczywiście). Prezentowany egzemplarz ma prawdopodobnie za sobą 200kkm.
Konstrukcja prosta jak budowa cepa! Podstawowe elementy hydrauliczne to cylinder (2) i tłok (4). Cylinder jest z drugiej strony szczelnie zamknięty. Osadzony jest w gnieździe na dnie obudowy które utrzymuje go w pionie. Nie jest wprasowany tylko po prostu włożony. Można go swobodnie wyjąć palczmi. Tłok i cylinder są dość luźno pasowane (kilka setnych mm) i nie jest to wynik zużycia. Śladów wytarcia na tych elementach prawie nie ma (chyba są wykonane ze stali).
Tłok ma zaworek kulkowy. Nie jest on jednak w 100% szczelny i puszcza w drugą stronę co jest (jak się domyślam) zamierzonym efektem.
We wnętrzu tłoka jest półkoliste gniazdo w które wchodzi główka trzpienia (6)
A tak wygląda cała konstrukcja po złożeniu:
Zaciśnięta na trzpieniu stalowa tulejka (tłok z „dziurami” czy jak to nazwać) pełni funkcję prowadnicy centrującej trzpień. Porusza się ona we wnętrzu aluminiowej obudowy. Właśnie ta para (prowadnica+obudowa) najbardziej się zużywa. Oprócz sił wzdłużnych trzpień podlega działaniu dużych sił poprzecznych. Działają one tylko w jednym poprzecznym kierunku powodując owalne wytarcie wewnątrz obudowy (wyraźnie wyczuwalne palcem). Trzpień (po usunięciu sprężyny) ma wtedy wyraźnie wyczuwalne luzy poprzeczne. Czarny kolor oleju to właśnie aluminium starte z obudowy.
Co ciekawe, sprężyna napinająca pasek jest bardzo słaba. Siła na zdjęciu to ok. 10kg.
Wnioski:
– po wylaniu oleju nie ma co trzymać paska (o tym wszyscy wiemy). W obudowie poziom oleju musi sięgać powyżej krawędzi cylindra;
-bez problemu i skutków ubocznych można wielokrotnie ściskać i rozprężać napinacz (a jednak
). Nie ma się tam co zepsuć– szczelność simeringa tak naprawdę nie ma żadnego znaczenia. Jednak wielkość wycieku oleju przez simering pozwala pośrednio określić stan hydronapinacza. Im większy owal wnętrza obudowy tym większe boczne przesunięcia trzpienia i rozszczelnienie simeringa
– myślę że można ryzykować powtórne wykorzystanie hydronapinacza (świadczy o tym brak zużycia głównych elementów) po sprawdzeniu poziomu oleju. Proszę jednak robić to na własną odpowiedzialność.
– wydaje się sensowna (?) wymiana tego oleju przed drugim założeniem. Ale jaki to może być olej??? Pewnie jakiś syntetyk. Jego lepkość powinna być w miarę stała.
Jak ktoś ma inne wnioski to niech dopisze
Pozdrawiam
pobo
Dodatek:
Dla dokładniejszego wyjaśnienia wrzucam schemat budowy. W tm miejscu żeby wszystko "było w kupie"
![:]](./images/smilies/krzywy.gif "krzywy")
