Rzeczy, w które należy się zaopatrzyć przed przystąpieniem do pracy:
1. Nasadka rozmiar 10 + klucz do niej (najlepiej taka mała grzechotka, jak na zdjęciu)
2. Nowa uszczelka pod pokrywę – najlepiej oryginalna – by uniknąć ponownej rozbiórki, gdy zacznie po krótkim czasie cieknąć (przybliżony koszt oryginału 76 zl)
3. W przypadku zaobserwowania silikonu pod uszczelka przydatna może być szczotka druciana (najlepiej mała, ponieważ krawędzie głowicy są cienkie) oraz w ekstremalnych przypadkach papier ścierny bardzo drobny.
4. Rozpuszczalnik (w przypadku wystąpienia silikonu jakiś bardziej skuteczny – ja miałem silikon i używałem benzyny lakowej) + jakaś$mała cienka i przede wszystkim równa blaszka (w celu zebrania zmiękczonego rozpuszczalnikiem silikonu) – ja używałem ostrza do nożyków, które można po kolei odłamywać.
5. Mała szmatka / gąbka/ szczoteczka do zębów – w celu nakładania rozpuszczalnika w trudno dostępne miejsca.
Po przygotowaniu odpowiednich elementów możemy przystąpić do pracy. Pracę, co wydaje się oczywiste, zaczynamy na zimnym, odstanym silniku np. po nocy.
Tak powinna wyglądać nasza pokrywa zaworów po otwarciu maski (proszę nie sugerować się napisem Ford na niej; to normalny silnik 1,8 DOHC Mazdy):
W celu uniknięcia ewentualnych późniejszych problemów oznaczyłem kolejne kable kolorowymi naklejkami, ale praktycznie nie sposób ich podłączyć inaczej. Jeśli jednak ktoś boi się coś zepsuć, to najlepiej oznaczyć (mało roboty, a potem spokój).
Naszym pierwszym zadaniem jest odłączenie elementów mogących utrudnić nam wymontowanie pokrywy, czyli:
1. Wyjęcie kabli WN z gniazd świec (najlepiej wyjąć tylko od strony świec i położyć gdzieś obok, nie trzeba ich całkowicie odłączać)
2. Wyjęcie dwóch gumowych rurek zaciśniętych na takich bolcach wychodzących z pokrywy zaworów.
Oto pierwsza rurka (na zdjęciu już wyjęta):
Oto druga rurka, tylko u mnie jeszcze była założona z powodu trudności obiektywnych w zdjęciu jej wynikających z uszkodzenia.
Gdy już wszystkie rurki, kable zostały odłączone i umieszczone w bezpiecznym miajscu, przystępujemy do odkręcenia śrub przytrzymujących pokrywę. Jest ich 11. Odkręcamy je bardzo powoli, nie na siłę – żeby nam się nic jie pourywało. Z własnego doświadczenia wiem, że odchodzą bardzo lekko.
W moim przypadku postanowiłem każdą ze śrub umieścić w innym miejscu tak, aby później wkręcać w te same dziury te same śruby. W ten sposób posstało takie coś:
Takie rozwiązanie ma jeszcze jeden atut. Mianowicie jeśli praca przy samochodzie zajmie wiecej niż jeden dzień śruby się na pewno nie pogubią.
Po wyjęciu wszystkich śrub jesteśmy gotowi do podniesienia pokrywy zaworów (jeśli poprzednia uszczelka była kładziona na silikon to pokrywa się dość mocno trzyma). Ja złapałem za wystający po prawej stronie na górze bolec, a z drugiej strony już dowolnie. Z tym, że musiałem się dośâ mocno zaprzeć, żeby puściła. UWAGA! Jeśli pokrywa nie schodzi łatwo, to bądźcie przygotowani do jej dość nagłego ustąpienia – trzeba ją mocno trzymać by sobie gdzieś nie poszybowała.
Skoro puściła pokrywa to naszym oczom powinien ukazać się taki widok:
A tak wygląda wewnętrzna strona pokrywy pod zawkrami – nie kładźcie jej w jakiś newralgicznych miejscach, które chcielibyście utrzymać we względnej czystości, gdyż z jej różnych zagłębień będą się wylewały odrobinki oleju.
U mnie uszczelka była dość silnie przyklejona silikonem do głowicy, w związku z tym została na niej, a pokrywa odeszła. Jeśli po zdjęciu pokrywy widzicie taki widok, czyli czarna twarda uszczelka a pod nią silikon, radzę zaopatrzyć się w: dobrą muzykę, piwo/colę/wodę, ewentualnie kogoś do towarzystwa, ponieważ czeka Was długa i ciężka praca przy usuwaniu resztek silikonu w każdym z zagłębień.
Teraz zaczyna się etap główny naszych prac. Od tej chwili nie ma odwrotu. Dopóki się nie skończy samochód nie odjedzie. Najpierw odrywamy (w przypadku wersji z silikonem) lub zdejmujemy uszczelkę. W moim przypadku uszczelka była z pewnością nieoryginalna (co nie zdziwiło mnie bardzo), ponadto była twarda jak plastik i w żaden sposób nie chciała odejść od głowicy, rwąc się w każdym miejscu. Oto wyniki mojej działalności – uszczelka została pokonana i rozłożona na łopatki:
Teraz naszym oczom okazuje się prawdziwie przerażający widok – w tym miejscu możemy zrobić krótką przerwę na zwyzywanie w myślach / na głos poprzedniego właściciela, który zamiast kupić oryginał położył zamiennik na silikonie wysokotemperaturowym. Osobom, które nie zaobserwowały u siebie występowania silikonu, radzę przejść od razu do części, w której zakładamy nową uszczelkę. Oto obraz zniszczenia i rozpaczy (niestety naszej):
Skoro jednak mamy do czynienia z silikonem zabierzmy się do pracy. Bierzemy wcześniej zakupiony rozpuszczalnik do silikonów bądź jakiś inny np. benzyna lakowa i namaczamy resztki silikonu na obrzeżach głowicy i gniazd świec. Dzięki temu stanie się on plastyczny i nie będzie odpryskiwał nam prosto do silnika. Po krótkiej chwili bierzemy wcześniej wspomnianą blaszkę (bądź szmatkę, ale będzie się zaczepiać o głowicę) i staramy się przyciskając ją do miejsc z silikonem (tylko nie za mocno, żeby nie zrobić wgnieceń/ zacięć) zebrać silikon. Radzę skierować blaszkę tak, aby zebrany silikon zbierał się w stronę na zewnątrz silnika a nie do wewnątrz (czyli patrząc tak jak na rysunku blaszkę ustawiamy tak : / ). I tak cały czas kółko dopóki większość silikonu nie zostanie usunięta. Gdy już usuniemy silikon na tyle, że zostaną tylko takie malutkie plamki w zagłębieniach moczymy szmatkę w rozpuszczalniku i staramy się dokładnie doszorować wszystkie możliwe miejsca. Tam, gdzie szmatka nie dochodzi, sugeruję użycie szczoteczki do zębów. Następnie pochylamy się bardzo blisko powierzchni, na której ma leżeć nowa uszczelka i szukamy tam śladów po silikonie. Powinny tam zostać takie delikatne smużki silikonu, które w żaden sposób nie będą chciały zejść rozpuszczalnikiem. Jeśli takie zauważymy pozostaje na wziąć bardzo drobny (>=400) papier i delikatnie nie naciskając przeszlifować powierzchnię. Starajmy się tego nie robić w jednym miejscu tylko po całej długości. Smugi schodzą całkowicie po 1-2 delikatnych przejechaniach papierem. Pamiętajmy, że pod żadnym pozorem nie możemy zostawić ŻADNYCH śladów bytności silikonu gdyż nowa uszczelka natychmiast zacznie nam przeciekać i dbajmy o to, aby podczas naszych prac żadne paprochy nie wpadły do silnika. Ewentualne większe paproszki, które umknęły naszej uwadze postarajmy się wyjąc pencetą.
Także niestety trzeba przyłożyć się bardzo do pracy – w końcu robimy dla siebie. Wydłubmy silikon z każdego zagłębienia. Kiedy już skończymy to efekt powinien być taki:
To nie jest niestety koniec. Osoba kładąca silikon z pewnością nie oszczędziła go na pokrywie zaworów, więc także i jej należy się czyszczenie. Jest tam jaki rowek na uszczelkę, do jego czyszczenia znalazłem świetny sposób w jedno miejsce wlewamy trochę rozpuszczalnika i przelewamy go po obwodzie, następnie bierzemy szczoteczkę zamoczoną w rozpuszczalniku i dokładnie czyścimy wspomniany rowek oraz takie same rowki w obrębie świec. Pokrywa po wyczyszczeniu powinna wyglądać tak:
Po skończeniu prac czyszczących obie rzeczy przemywamy jeszcze raz dokładnie rozpuszczalnikiem w celu odtłuszczenia powierzchni. UWAGA! Przed założeniem uszczelki zarówno głowica jak i pokrywa w każdym miejscu powinny być suche jak pieprz. Następnie wkładamy nową uszczelkę w rowki na pokrywie zaworów. Wszystko idealnie pasuje i gładko wchodzi:
Dociskamy uszczelkę tak, żeby w rowek weszły taki wypustki znajdujące się na boku uszczelki, czyli żeby po przekręceniu uszczelką w kierunku ziemi nie wypadała w żadnym miejscu. Następnie umieszczamy pokrywę wraz z uszczelką na swoim miejscu.
Teraz przystępujemy do najtrudniejszej części naszej pracy, czyli do przykręcenia pokrywy. Pokrywa wykonana jest z aluminium, w związku z tym jest raczej podatna na odkształcanie się i wyginanie. W związku z tym musimy śrubami dociskać ją w taki sposób, aby nie mogła się wygiąć ponieważ zaskutkuje to natychmiastowym wyciekiem oleju i cała nasza robota na nic. Ponadto należy koniecznie pamiętać, że śrub NIE WOLNO za mocno dokręcać, tak na siłę, ponieważ bardzo łatwo można zerwać gwint.
Najpierw wkładamy w każdy z otworów śrubę i wkręcamy tylko na tyle żeby złapała gwint. Następnie należy dokręcać śruby według ściśle określonej kolejności, aby siły rozkładały się równomiernie. Po wielu przemyśleniach doszedłem do następującego schematu dokręcania śrub (cyfry oznaczają kolejność wkręcania śrub):
Każdą ze śrub dokręcamy wg podanej kolejności do momentu, gdy poczujemy DELIKATNY opór i następnie cofamy o pół obrotu. Gdy zrobimy tak z każdą ze śrub w kolejnym kroku należy dokręcać śruby wg podanej kolejności, ale tylko po ćwierć obrotu. Czyli pierwsza śruba ćwierć obrotu, druga śruba ćwierć obrotu itd.
Jeżeli byliśmy przy tym ostrożni i delikatni to wszystko powinno pójść jak najlepiej i nasz silnik nie powinien już więcej gubić oleju przez uszczelkę pokrywy. Należy pamiętać szczególnie o dobrym wyczyszczeniu i odtłuszczeniu powierzchni z silikonu / oleju / syfów oraz o właściwym rozłożeniu sił podczas dokręcania. Dla osób posiadających klucz dynamometryczny podpowiem, że wg książki serwisowej należy śruby dokręcać z momentem 5-9 Nm. Mi wystarczył sposób opisany powyżej.
PS. Serdeczne podziekowania dla Marcina za przygotowanie wyczerpujacego opisu oraz zdjec
________________________
323 BG BP 1,8 1.840ccm DOHC
Jeszcze raz dziekuje.
). Nadaje na stosowanie silikonu bo jest to zabieg g... dajacy a na dodatek pozniej ostro wk.... co dalo sie zauwazyc w mojej instrukcji. Nie wiem kiedy to moze byc jedyne wyjscie. Stosuj oryginalne uszczelki i nie bedziesz mial problemu nic nie cieknie do tej pory. A jezeli mimo stosowania oryginalnych czesci nadal cieknie to : 1. Niedoczysciles starego silikonu 2. Masz krzywa pokrywe badz glowice – wymien pokrywe badz splanuj obie czesci.
